Jeśli nie teraz, to kiedy?

Nowy rok, nowa ja. Wiosna budzi się do życia, wraz z nią budzi się nowe we mnie. Zaczynam od poniedziałku. Jak byłam młodsza, to nawet próbowałam się podpiąć pod te gładkie zdania. Na próbach skończyłam i dałam sobie spokój. Nie ze zmianą i nowym w moim życiu, tylko z wstrzeliwaniem się w ten odpowiedni czas.

A jednak jakoś tak się złożyło, że w tym roku, jak nigdy wcześniej, nowe nadchodzi w szczególnym momencie – wraz z moimi urodzinami.

(Nie)gotowa na nowe

Niedługo będą moje urodziny. Czterdzieste czwarte. Piękna liczba. Bardzo podoba mi się równowaga, którą w niej widzę. Podobna od niedawna panuje w moim życiu. Po latach zawirowań, zwątpień, wolt i poszukiwań mam poczucie, że dotarłam do mojego miejsca.

I z tego mojego miejsca, w którym umiem dać sobie spokój i bezpieczeństwo, coraz śmielej rozglądam się na boki. Ale też odważnie patrzę wstecz. Na niezrealizowane marzenia; na rzeczy, które omijałam ze strachu; na to, co od zawsze mnie wołało, a czego nie umiałam, lub nie chciałam, usłyszeć.

Z zerkania w przeszłość zrodziło się Słowo Po Słowie. Chciałam pracować ze słowami. Zawsze je lubiłam. Mam bardzo dobry słuch, szybko piszę na klawiaturze, dobrze znam język polski – transkrypcja była naturalnym wyborem.

Czy pół roku temu byłam gotowa wyjść do świata z tym, co chcę robić? I tak, i nie. Ale wiedziałam, że bardziej gotowa nie będę. W przeddzień moich 44 urodzin znów czuję się (nie)gotowa, by kolejny raz wyjść poza strefę komfortu. I tak jest dobrze. I tak wyjdę.

W swoim kierunku

Dużo się napodróżowałam przez ostatnie 10 lat. Choć niewiele miejsc zwiedziłam. Bo to podróżowanie było z gatunku mentalnych i emocjonalnych. I doprowadziło mnie do miejsca, w którym teraz jestem.

Jest mi tu dobrze, bezpiecznie. Łatwiej o równowagę i spokój. Kilka wspaniałych kobiet pokazało mi nowe światy, przestrzenie i sposoby patrzenia na siebie i swoje życie. A wszystko to sprowadza się do trzech kierunkowskazów, które zawsze pokazują mi właściwy kierunek:

Ajurweda – czyli wiedza o życiu. Na początku z trudem szukałam w niej sensu. Łatwo nie było. Ale gdy kropki zaczęły się łączyć ze sobą, odkryłam bogactwo, jakiego wcześniej nie znałam. Dziś korzystam z niej na co dzień: robiąc zakupy, planując wypoczynek, prowadząc biznes.

Joga – pojawiła się w moim życiu jak u przeciętnego Europejczyka, czyli jako ćwiczenia. Długo nie wiedziałam, że asany to tylko drobny (tak, drobny!) fragment jogi, że ma do zaoferowania znacznie więcej. Coraz bardziej świadomie korzystam z mądrości, którą ze sobą niesie.

Minimalizm – wparował najpierw do mojej szafy (tak, powstała kapsułowa) i na regały z książkami. Potem rozpełzł się po całym domu. Wreszcie dostrzegłam jego potencjał jako postawy życiowej. I tak dziś prosto jest naczelną zasadą mojego funkcjonowania w świecie. 

Jeszcze kilka lat temu nie umiałabym tak jasno powiedzieć co mną kieruje, co nadaje kształt mojemu życiu. Ta pewność i klarowność dają spokój ducha, poczucie bezpieczeństwa i równowagę. To ogromny luksus w obecnych czasach i bardzo go doceniam.